zapytaj.onet.pl

Znaczenie Ssaków w Przyrodzie i dla Człowieka
Ssaki jako najwyżej uorganizowane i szeroko rozpowszechnione kręgowce odgrywają niezmiernie ważną rolę w licznych ekosystemach lądowych i wodnych. Spotyka się je i w powietrznych przestworzach (nietoperze) i w morskich głębinach (kaszaloty), żyją na drzewach (małpy, tupaje, wiewiórki, pilchy) i ryją w glebie (krety, golce, bobaki).

1) Kontrolują liczebność swoich ofiar a żywią się praktycznie wszystkim od roślin (krowa, kangur, leniwiec, manat, panda, koala, góralek, nutria itd.) przez plankton (wieloryby fiszbinowe), padlinę (hieny), po inne zwierzęta(mrówkojad, foka, mangusta, diabeł tasmański, lew itp.)

2) Modyfikują swoje siedliska (człowiek i jego cywilizacja, ale również bobry, dziki czy słonie potrafią przekształcać całe ekosystemy)

3) Same są pokarmem innych zwierząt (sowy czy węże np. jedzą głównie gryzonie)

4) Wchodzą w obopólnie korzystne związki np. pewne gryzonie, torbacze i nietoperze zapylają kwiaty roślin, inne rozsiewają nasiona drzew i krzewów, borsuk afrykański czyli ratel współpracuje z ptakiem miodowym, antylopy i bawoły są oczyszczane z pasożytów przez czapelki i bąkojądy itp.

5) Konkurują z innymi zwierzętami o zasoby (na wyspach pozbawionych ssaków rozwinęły się liczne gatunki drapieżnych czy wszystkożernych nielotnych ptaków, osobliwych jaszczurek czy ogromnych owadów, po pojawieniu się tam kotów i szczurów formy te wymarły).

6) Zwierzęta udomowione (bydło, trzoda,owce) służą jako źródła mięsa, mleka, skór .Inne np pies i kot są towarzyszami człowieka. Do pracy wykorzystuje się konie, wielbłądy, osły, woły.

7)Ssaki łowne (ryby) są źródłem skór i mięsa

8)Hodowla ssaków futerkowych dla futer naturalnych.

9)Wykorzystywane do testów laboratoryjnych.

10)Szczury, myszy, chomiki są szkodnikami upraw.

11)Ssaki owadożerne tępią owady-szkodniki.

Proszę czekać...

Ssaki są to zwierzęta tworzące najwyżej uorganizowaną gromadę podtypu kręgowców, typu strunowców. Mają duże znaczenie w przyrodzie i w życiu człowieka. Tak na przykład wśród zwierząt domowych odgrywają największą rolę, znacznie przewyższającą rolę innych grup: ptaków, ryb czy owadów. Z punktu widzenia zoologicznego udomowienie jest specyficznym zjawiskiem bliskim symbiozie: pozwoliło obu partnerom, a więc zarówno gatunkom udomowionym jak i człowiekowi opanowanie nowych środowisk i znacznie zwiększenie populacji. Istnieje pewna granica między ssakami domowymi i nieudomowionymi. Niektóre zwierzęta domowe mogą zdziczeć, istnieć i rozmnażać się bez opieki człowieka. Przykładem takiego ssaka jest słoń indyjski. Przez człowieka użytkowany był już od starożytności, zaliczany jest do zwierząt domowych, rozmnaża się wprawdzie w niewoli, z reguły jednak osobniki przeznaczone do chowu pozyskiwane są z populacji dziko żyjących. Ok. 2 tys lat p.n.e używano go do celów wojennych. Wiele gatunków ssaków futerkowych, nie zaliczanych zwykle do zwierząt domowych, od wielu pokoleń żyje w hodowli, gdzie uzyskano ich nowe rasy. Ssaki udomowione to z reguły gatunki żyjące społecznie, w warunkach naturalnych. Być może, że zdolność podporządkowania się przewodnikowi stada ułatwiła ich podporządkowanie człowiekowi. Ssaków udomowionych nie jest zbyt wiele. Są to zazwyczaj drapieżniki: psy, koty, fretki, z parzystokopytnych świnie, wielbłądy jedno i dwugarbne, lamy, alpaki, owce, kozy, bydło domowe, z nieparzystokopytnych można wymienić konia i osła, z zajęczaków królika, z gryzoni świnkę morską.

Proszę czekać...