Prawdziwa miłość nie jest silną, płomienną i popędliwą namiętnością, wprost przeciwnie, jest spokojna i głęboka w swej naturze, nie kieruje się powierzchownością, dla niej ważniejszy bowiem jest wewnętrzny człowiek. Jest mądra i roztropna, a jej poświęcenie się jest prawdziwe i trwałe.
jedybym dowodem na to chyba moze byc to ze jesli jest pozar, to samemu rzucisz sie w ognien zeby uratować drógą osobę. ale nie chodzi o to żeby tak tylko powiedzieć że " oddam za ciebie zycie " tylko zeby to życie faktycznie oddać.
uczucie które rozpiera od środka .
Prawdziwa miłość ? Uczucie powstałe pod wpływem wszystkiego - tzn . ludzie którzy są ze sobą pomimo kryzysów jakie przeżywają. Z dużą walizką cech nabytych po drodze związku - tzn . cierpliwość,wyrozumiałość, sumienność , uczciwość itp .
Miłość - chyba nie ma definicji
Coś nie zwykłego, pięknego, trwałego,
Cieszko to zdefiniowac:)
Ja myśle ze to nie jest tak ze ona trwa wiecznie i nigdy sie nie konczy bo taka miłosc moim zdaniem nie istnieje.Ludzkie losy róznie sie tocza i czasem ludzie spotykaja kilka wielkich miłosci i nie mozna powiedziec ze któras nie jest prawdziwa.
Mmiłosc jest wtedy kiedy czyjes szcescie przekłądasz nad własne,ktos jest dla ciebie całym swiatem i nie mzoesz bez niego zyc jak bez powietrza i uwazam ze do prawdziwej miłosci trzeba dorosnac, ale przede wszystkim to uczucie które wygasa i wjednie wiec ciagle trzeba je pielegnowac.
Czasem ludzi łaczy tak wielkie uczucie a rozstaja sie po 10-15 latach małżeństwa.
Myśle ze to dlatego ze w ich zycie wchodzi rutyna.Nie okazuja juz sobie tak uczuc jak na poczatku zwiazku.
zapiominaja o pocaunku na dobranoc czy o kwiatkach an urodziny
.Zaczynaja sie soba nudzic ich miłosc umiera wiednie
i na wzajem sie rania.
Sa tez tacy krórzy sa razem po 50lat ale myśle ze po tylu latach to juz bardziej przyzwyczajenie niz miłosc.
Moim zdaniem najwazniejsze jest to zeby nie pozwolic umrzec temu uczuciu i codziennie o nie dbac i pielegnowac ta miłosc o której ludzie tak czesto zapominaja:)
Uczucie, które nigdy nie wygasa. Nawet po rozstaniu.
lub
Proszę czekać...
