zapytaj.onet.pl

Język Psa – co też nam mówi?
Psy też mają swój język

Osoby, które się nie bardzo znają na psach, myślą, że kiedy pies macha ogonem i skacze wokół ludzi jest zadowolony.
Język ciała jest językiem znaków, którym posługują się wszystkie żywe stworzenia.
Kiedy kot wygina grzbiet, pies nadstawia uszy, małpa wrzeszczy, to coś wyraża. Wystarczy wiedzieć jedynie co.
Z pyska wilka – przodka psa – można odczytać czternaście różnych sygnałów . Różnego rodzaju zmarszczenia nosa lub warg, wyraz oczu, obnażenie zębów, potęgowane dodatkowo charakterystycznym ułożeniem skóry na pysku, sprawiają wrażenie, że mamy do czynienia z mimem.
Nasze psy zatraciły możliwość dawania niektórych z tych mimicznych znaków, gdyż większość ras jest efektem sztucznych krzyżówek. Jak można na przykład odgadnąć minę bobtaila, skoro ma pysk przykryty opadającą grzywą?


Wskazówka1: Psy o zwisających uszach mogą nimi dawać podobne znaki, jak psy o uszach stojących.

Zwarta muskulatura psyka bulteriera nadaje mu wygląd pokerzysty.
Jak się w tym wszystkim połapać? W kolejnych pochyleniach i podkreśleniach - wskazówkach – wyjaśnię znaczenie dźwięków w psim języku.
Możemy wyróżnić całą gamę dźwięków, od pisku do szczekania poprzez warczenie. Jednocześnie mogą mieć one różne natężenie.

Wskazówka 2: Są psy hałaśliwe i ciche, co może zależeć od rasy. Istotne jest, żeby zwrócić uwagę na informacje ciała i dźwięków, zwłaszcza w wypadku osobników, których nie znamy.

Podstawowym sygnałem dawanym przez udomowionego psa jest szczekanie, wywodzące się od dźwięków wydawanych przez jego dzikich przodków i służące do dziś przeważnie tym samym, co wówczas celom.
Rasy psów żyjące głównie w miastach, przystosowane do wielkich skupisk ludzkich, wykorzystują w ograniczonym stopniu dźwięki ostrzegawcze, na które pozwalają im struny głosowe.

SZCZEKANIE

Szczekanie to pojedyncze wyrzucenie powietrza, które może przekształcić się w przeciągły dźwięk, różniący się od wycia natężeniem,
Wskazówka 3: Im wyższy poziom agresji u psa, tym bardziej głuche jest jego szczekanie. Przeciwnie, im wyższe i cieńsze dźwięki, tym większy jest towarzyszący im strach.

Czasem pies szczeka bez przekonania, kojarząc sobie sytuację z podobną, w której szczekałby zacięcie. Prawdopodobnie nauczył się szczekać, aby przyciągnąć uwagę – z pozytywnym skutkiem. W ten sposób zostaje utrwalony pewien odziedziczony wzorzec.


Wskazówka 4: W pewnych sytuacjach szczekanie psa bywa podobne do krzyku człowieka.

Jeśli w trakcie konfrontacji pomiędzy dwoma mężczyznami jeden z nich mierzy drugiego wzrokiem, to znak, że nie obędzie się bez przemocy fizycznej. Kiedy jednak mężczyźni krzyczą na siebie i obrażają się słowami, cała sytuacja ograniczy się do kłótni.

Wskazówka 5: Szczekanie jako krzyk spełnia funkcję „badania” w sytuacji konfrontacji, zarówno między psami, jak i psem a człowiekiem

Sprawdza się, zatem popularne powiedzenie, że „pies, który dużo szczeka, nie gryzie”. Jeśli nauczy się psa atakowania ramienia człowieka, tak, aby nie kojarzył tego faktu z groźbą, prawdopodobnie, gdy pierwszy raz ktoś podniesie kij, zatrzyma się i będzie szczekać.

Wskazówka 6: Sposób szczekania psa może wiele powiedzieć drugiemu psu o wielkości i stanie psychicznym przeciwnika, nawet, jeśli go nie widzi.

Ponieważ szczekanie to dobry sposób na pozbycie się napięcia, jest rzeczą całkowicie normalną, że pies szczeka, gdy zostaje w domu sam, chce wyjść na spacer, albo dostać coś do jedzenia. 

Wskazówka 7: Nie reaguj na szczekanie, by pies nie nabył złego przyzwyczajenia. Wychodź z nim na spacer albo dawaj mu jedzenie tylko wtedy, gdy jest spokojny.

Kiedy pies szczeka z radości, znajduje w ten sposób ujście jego napięcia. Jeśli natomiast dzieje się to w obecności obcej osoby, której pojawienie się wywołuje w nim dezorientację, chodzi o zbadanie sytuacji.


Wskazówka 8: Pies nie zdaje sobie sprawy, co jego szczekanie oznacza dla człowieka. Jeśli do wielkości fizycznej dołączy się znaczne natężenie dźwięków (szczekanie),
Wyda się po prostu większy i wzbudzi większy respekt.

WARCZENIE

Wskazówka 9: Warczenie oznacza stan wzmożonej agresywności. Najczęściej nie jest ono oznaką strachu, ale oznajmia, że istnieje coś, co powstrzymuje psa przed ugryzieniem.

Gdyby tak nie było, energia wydatkowana na warczenie zostałaby lepiej spożytkowana na bezpośredni atak. Bliskość przeciwnika powoduje najczęściej przejście od pojedynczego warknięcia do ciągłego warczenia, które zdecydowanie wzmaga się w momencie poprzedzającym atak.

SKOMLENIE

Jest spowodowane przykrym stanem emocjonalnym. Takie zachowanie pojawia się wtedy, gdy psu brakuje czegoś, co go cieszy. Nie chodzi tu jednak o bezpośrednią radość z zaspokojenia potrzeb fizjologicznych, ale o pewien wzorzec do realizacji, powoduje ogólny stan przygnębienia.

SKOWYT
Pies skowyczy, gdy czuje ból fizyczny lub coś go nagle przestraszy. Natężenie skowytu od intensywności czynnika, który wywołał w nim ten stan, oraz od indywidualnej wrażliwości zwierzęcia.

WYCIE

Spotykane częściej u wilka niż u psa, związane jest z poczuciem samotności i porzucania. Może być też wywołane dźwiękiem niektórych instrumentów muzycznych albo naśladować wycie innego psa. U ludzi za odpowiednik wycia uznaje się szlochanie.

Niniejszy poradnik na 100% nie jest kopią z internetu.