zapytaj.onet.pl

Dzień dobry,

nie mogę za Ciebie napisać opowiadania, ale mogę pomóc w poznaniu zasad jego tworzenia. Zanim przejdziemy do opowiadania, zamieszczam najbardziej popularne mity oraz tytuły znanych przypowieści. Być może uznasz, że warto któryś z tych tekstów kultury wykorzystać w Twojej pracy.

Mit – opowieść przedstawiająca wierzenia danej społeczności.
Do najbardziej znanych mitów należą:
a) w mitologii greckiej: mit o powstaniu świata, mit o Demeter i Korze, mit o Prometeuszu, mit o Tezeuszu i Ariadnie, mit o Syzyfie, mit o Dedalu i Ikarze, mit o Heraklesie, mit o Orfeuszu i Eurydyce;
b) w mitologii rzymskiej: mit o wędrówkach Eneasza, mit o powstaniu Rzymu, mit o porwaniu Sabinek.

Przypowieść (parabola) – pojęcie to wywodzi się z języka greckiego (gr. parabole zestawienie jedną rzeczywistości obok drugiej); oznacza gatunek literatury moralistyczno-dydaktycznej, charakteryzujący się schematyczną fabułą, uproszczoną konstrukcją postaci, ograniczeniem tła.
W przypowieści tak naprawdę postaci i zdarzenia służą do odczytania symbolicznego lub alegorycznego znaczenia przypowieści i przekazaniu uniwersalnej prawdy moralnej.
Przykłady najbardziej znanych przypowieści: Przypowieść o siewcy, Przypowieść o pannach roztropnych i nieroztropnych (czasem używa się tytułu Przypowieść o pannach mądrych i głupich), Przypowieść o ziarnku gorczycy, Przypowieść o talentach, Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie, Przypowieść o synu marnotrawnym, Przypowieść o celniku i faryzeuszu.



Opowiadanie jest naprawdę wdzięczną formą wypowiedzi pisemnej, przynależy do epiki.
Ważne jest, aby podczas pisania opowiadania pamiętać o kilku kwestiach:

a) Opowiadanie to dynamiczna forma wypowiedzi, w której bardzo ważną rolę odgrywają czasowniki oraz wyrazy i wyrażenia wskazujące na kolejność zdarzeń.
b) W opowiadaniu możesz używać czasowników w 3. osobie (jest to wówczas narracja trzecio0sobowa, autorska) lub w 1. osobie (wtedy mamy do czynienia z narracją pierwszoosobową, pamiętnikarska).
c) Opowiadanie powinno mieć tytuł.
d) Opowiadanie musi być ciekawe dla odbiorcy.
e) Opowiadanie może być twórcze (tzn. napisane na podstawie zdarzeń przeżytych lub wymyślonych przez piszącego) lub odtwórcze (tzn. napisane na podstawie jakiegoś tekstu kultury: przeczytanej książki, obejrzanego filmu, spektaklu, koncertu itp.).
f) Warto zamieścić w opowiadaniu dialog , ponieważ wtedy Twoja wypowiedź będzie nie tylko ciekawsza, ale i bardziej dynamiczna.
g) Można też w opowiadaniu zamieścić krótki opis, aby przedstawione wydarzenia, postaci, miejsca, przyrody, przeżyć wewnętrznych - itp. były jeszcze bardziej plastyczne i zainteresowały czytelników.
h) W opowiadaniu warto też pamiętać o tym, że przedstawione zdarzenia można ukazywać w porządku chronologicznym lub w porządku retrospektywnym.
Uwaga: Retrospekcja to przywoływanie przez bohatera wydarzeń wcześniejszych, poprzedzających akcję.



Wiele cennych uwag, a także przykładów praktycznych, jak sobie poradzić z pisaniem opowiadaniem, jakie słownictwo stosować w tej formie wypowiedzi pisemnej znajdziesz w następujących publikacjach: „Repetytorium ósmoklasisty. Język polski”, „Zeszyt lekturowy. Język polski. Klasa 7” i „Ćwiczenia redakcyjne. Język polski. Część 1. Klasy 4-6”. Zaś informacji na temat mitów i przypowieści szukaj w: w „Repetytorium ósmoklasisty. Język polski" oraz w „ Język polski. Repetytorium. Matura. Zakres podstawowy” i „ Język polski. Repetytorium. Matura. Zakres podstawowy”. Te publikacje ukazały się nakładem Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych.

Z pozdrowieniami :)

Dzień dobry,

nie mogę za Ciebie napisać opowiadania, ale mogę pomóc w poznaniu zasad jego tworzenia.

Zanim przejdziemy do opowiadania, zamieszczam najbardziej popularne mity oraz tytuły znanych przypowieści. Być może uznasz, że warto któryś z tych tekstów kultury wykorzystać w Twojej pracy.

Mit – opowieść przedstawiająca wierzenia danej społeczności.
Do najbardziej znanych mitów należą:
a) w mitologii greckiej: mit o powstaniu świata, mit o Demeter i Korze, mit o Prometeuszu, mit o Tezeuszu i Ariadnie, mit o Syzyfie, mit o Dedalu i Ikarze, mit o Heraklesie, mit o Orfeuszu i Eurydyce;
b) w mitologii rzymskiej: mit o wędrówkach Eneasza, mit o powstaniu Rzymu, mit o porwaniu Sabinek.

Przypowieść (parabola) – pojęcie to wywodzi się z języka greckiego (gr. parabole zestawienie jedną rzeczywistości obok drugiej); oznacza gatunek literatury moralistyczno-dydaktycznej, charakteryzujący się schematyczną fabułą, uproszczoną konstrukcją postaci, ograniczeniem tła.
W przypowieści tak naprawdę postaci i zdarzenia służą do odczytania symbolicznego lub alegorycznego znaczenia przypowieści i przekazaniu uniwersalnej prawdy moralnej.
Przykłady najbardziej znanych przypowieści: Przypowieść o siewcy, Przypowieść o pannach roztropnych i nieroztropnych (czasem używa się tytułu Przypowieść o pannach mądrych i głupich), Przypowieść o ziarnku gorczycy, Przypowieść o talentach, Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie, Przypowieść o synu marnotrawnym, Przypowieść o celniku i faryzeuszu.



Opowiadanie jest naprawdę wdzięczną formą wypowiedzi pisemnej, przynależy do epiki.
Ważne jest, aby podczas pisania opowiadania pamiętać o kilku kwestiach:

a) Opowiadanie to dynamiczna forma wypowiedzi, w której bardzo ważną rolę odgrywają czasowniki oraz wyrazy i wyrażenia wskazujące na kolejność zdarzeń.
b) W opowiadaniu możesz używać czasowników w 3. osobie (jest to wówczas narracja trzecio0sobowa, autorska) lub w 1. osobie (wtedy mamy do czynienia z narracją pierwszoosobową, pamiętnikarska).
c) Opowiadanie powinno mieć tytuł.
d) Opowiadanie musi być ciekawe dla odbiorcy.
e) Opowiadanie może być twórcze (tzn. napisane na podstawie zdarzeń przeżytych lub wymyślonych przez piszącego) lub odtwórcze (tzn. napisane na podstawie jakiegoś tekstu kultury: przeczytanej książki, obejrzanego filmu, spektaklu, koncertu itp.).
f) Warto zamieścić w opowiadaniu dialog , ponieważ wtedy Twoja wypowiedź będzie nie tylko ciekawsza, ale i bardziej dynamiczna.
g) Można też w opowiadaniu zamieścić krótki opis, aby przedstawione wydarzenia, postaci, miejsca, przyrody, przeżyć wewnętrznych - itp. były jeszcze bardziej plastyczne i zainteresowały czytelników.
h) W opowiadaniu warto też pamiętać o tym, że przedstawione zdarzenia można ukazywać w porządku chronologicznym lub w porządku retrospektywnym.
Uwaga: Retrospekcja to przywoływanie przez bohatera wydarzeń wcześniejszych, poprzedzających akcję.



Wiele cennych uwag, a także przykładów praktycznych, jak sobie poradzić z pisaniem opowiadaniem, jakie słownictwo stosować w tej formie wypowiedzi pisemnej znajdziesz w następujących publikacjach: „Repetytorium ósmoklasisty. Język polski”, „Zeszyt lekturowy. Język polski. Klasa 7” i „Ćwiczenia redakcyjne. Język polski. Część 1. Klasy 4-6”. Zaś informacji na temat mitów i przypowieści szukaj w: w „Repetytorium ósmoklasisty. Język polski" oraz w „ Język polski. Repetytorium. Matura. Zakres podstawowy” i „ Język polski. Repetytorium. Matura. Zakres podstawowy”. Te publikacje ukazały się nakładem Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych.

Z pozdrowieniami :)

Dzień dobry,


to już drugie zapytanie o to samo zadanie.

Wskazówki, w jaki sposób sobie poradzić z napisaniem notatki, zamieszczono w poprzedniej odpowiedzi na Twoje pytanie.

Z pozdrowieniami