Pisze książke co myślicie?
Prolog
Trudno jest zaczynać wszystko od nowa, a szczególnie takiej osobie jak ja. Wrednej Jenie, która nie potrafi odnaleźć się w nowej sytuacji. No, ale co się stało już się nie odstanie i trzeba to jakoś przetrać i przekroczyć próg nowego świata.
Razem z Cortney popchnęłyśmy drzwi prowadzące do głównego holu. „Jak gwiazdy- pomyślałam.”
Rozdziała I
Wielkie… Zejście
I na nieszczęście musiałam potknąć się o próg! Przede mną stały dziesiątki roześmianych uczniów gotów, skatów, kujonów, muzyków… Te paczki i zgromadzenia zostały zawiązane pewnie już w podstawówce, a ja chciałam się jakoś do niech dołączyć no, ale z takim wejściem będzie ni trudno, no i jeszcze z ziemi wyłonił się jakiś chłopak, wleciałam na niego i razem z hukiem upadliśmy na ziemię.
Cały korytarz wybuchł gromkim śmiechem, ale ja nie przejęłam się tym, bo byłam zajęta czymś innym, patrzeniem na ślicznego chłopaka podemkną.
Leżałam na jego kładce piersiowej i odruchowo oparłam dłonie na jego barkach i podniosłam się do góry. Spoglądał na mnie swymi pięknymi błękitnymi oczami. Rozczochrana czupryna wyglądała zupełnie tak samo jak u modeli, fryzura w nieładzie postawiona na żelu, a jego włosy były gęste, puszyste i długie( no bez przesady, ale nie krótkie tak jak na jeża). Po jego ślicznych rozmarzonych oczach krążyła nuta tajemnicy i złość, pomyślałam, że zaraz mnie rozerwie. Prosty nos i ślicznie wykrojone usta z pełną dolna wargą. Chciałabym je pocałować ej zaraz, o czym ja myślę ja go nawet nie znam i pewnie nie zaraz zabije jak z n jego nie zejdę, ale może to dziwne, lecz było mi wygodnie na jego twardym brzuchu i mocnych i szerokich barach. Pewnie cos trenuje.
Nagle złapał mnie za ramiona i już myślałam ze mnie przytuli, ale on…
- Złaś się zemnie debilko! – Warknął i zepchnął mnie z siebie. Poleciałam z hukiem na płytki i walnęłam głowa o nie i…
Obudziłam się w jakimś pokoju, leżałam na noszach i dziwnie pachnie, gabinet pielęgniarki. Co się właściwie stało? Raptownie oszołomił mnie oszałamiający ból głowy. Usiadłam na noszach i złapałam się za tył głowy. Potwornie bolało! A czemu on mnie zepchnął i był taki surowy i nieprzyjemny? Przecież ja nic mu nie zrobiłam, no prawie nic, ale każdy mógł na niego wpaść. Zanim zdążyłam cokolwiek pomyśleć za parawanu wyłoniła się pielęgniarka. Była to starsza kobieta z kasztanowa czupryna i twarzą przypominającą Oprę Winfrey, ale o kilka kilogramów chudszą.
- Dobrze ze się już obudziłaś, twoja przyjaciółka przybiegła po mnie zaraz po tym jak upadłaś i straciłaś przytomność. Powinnaś uważać na progach, bo jeśli tak dalej pójdzie to twoja głowa może nie wytrzymać.- Powiedziała obojętnym tonem i podała mi jakieś leki. A więc nikt jej nie powiedział, że wpadłam na tego chłopaka i on mnie z siebie zrzucił, widocznie jest on tu szanowany i sieje postrach. Ale ja też nie będę kapusiem i nie chce sobie u niego nagrabić szczerze mówca wolałabym zapoznać się z nim bardziej romantyczny sposób, a zresztą pewnie jak większość dziewczyn tutaj. Połknęłam posłusznie tabletki.
- A czy Cortney jest tutaj nadal? – Spytałam mając nadzieje ze powie mi, co działo się dalej po moim zaliczeniu gleby.
- Nie, pobiegła na pierwsze zajęcia. Macie lekcje razem?
- Nie, niestety pierwszej nie, ale przedostatnią, czyli WOS tak. – Wymamrotałam- A czy wie pani ile czasu zostało do przerwy?
- Jakieś dziesięć minut. Ale czy jesteś pewna ze chcesz wracać na lekcje?- Spytała. Prawdę mówiąc chciałabym już wrócić, ale niemego tak nagle zniknąć po moim wielkim wejściu. I musze dowiedzieć się, czemu tan przystojniak był dla mnie taki srogi.
- Te tabletki mi pomogły, i jestem pewna. – Skłamałam i powoli wstałam by udać się na korytarz – I dziękuje za pomoc- Powiedziałam już za drzwiami. Wyszłam na korytarz. Zaraz naprzeciwko pokoju pielęgniarki był gabinet dyrektora i sekretariat. Nie orientowałam się tu zbyt dobrze tylko wiem gdzie jest aula, bo tam odbyło się rozpoczęcie roku. Wczoraj również dostaliśmy mapki, więc raczej bez trudu odnajdę swoją szafkę. Przeszłam przez korytarz, który był zupełnie inny nisz w mojej powszedniej szkole. Tak placówka jest bardziej zadbana i ciekawiej zaprojektowania. Bardziej nowocześnie i widać, że inwestowano w to pieniądze. Pewnie nie łatwo jest się tu dostać, ale mi się poszczęściło, bo byłam najlepsza z matematyki i fizyki w starej szkole, więc drzwi tej stały dla mnie otworem(pomijając próg). Ale nie wracamy do przeszłości idziemy naprzód do szafek. Szafki nie stały na korytarzu tylko w specjalnie odznaczonej do tego sali. Moja szafka stała na szarym końcu, a Cortney na początku(jej numerek to 12, a mój, 367) więc nie możemy liczyć na pogaduszki przy szafkach. Ale jest jeszcze lunch no i pozostałość przerwy, lekcja WOSU. Zdjęłam z ramienia plecak( nienawidzę torebek) i włożyłam go do szafki. Poukładałam książki i zabrałam od razu książkę do hiszpańskiego, bo czekała mnie ta męka zaraz po przerwie.
Zaraz potem rozbrzmiała dzwonek i wybiegłam na korytarz, tam już roiło się od dzieciaków. Rozpaczliwie szukałam gdzieś ty Cortney, ale nie mogłam jej dostrzec. Pobiegłam, więc pod sale gimnastyczna gdzie miała W-F i tam właśnie stała z jakimś blondynem.
Dziewczyna zawsze miała szczęście do podrywania chłopaków, pewnie za sprawą ciętego języka i miseczki D. Ja zazwyczaj podkochiwałam się po cichu i na dystans. Nie umiem zarywać do mężczyzna z taką wprawą jak moja mistrzyni.
Nie powinnam im przeszkadzać, więc odwróciłam się i już chciałam odejść, ale.
- Jen! Choć tu skarbie! I się nie chowaj, bo wszędzie zobaczę twoje czerwone trampki! – Zawołała mnie machając na powitanie. A co do trampek mam ich jakieś 30 par i musze iść na odwyk. Ta… razem nią, ale ona odwyk od szpilek.
- Wcale się nie chowam… po prostu… nie chciałam wam przeszkadzać.- Podeszłam do nich i poklepałam ja po plecak, cichaczem zerkając na chłopaka. Był to Japończyk o zdumiewająco bujnej czuprynie i wcale nie był Nisk, był o jakąś głowę odjemnie wyższy. Mnie nie kręcili azjaci, ale ją i to bardzo.
- Oj nie martw się tak o mnie. A to jest Ichizo przyjechał do ameryki z rodzicami, gdy miała dziesięć lat.- Podaliśmy sobie ręce.- A poza tym jest w klasie maturalnej tak jak my i Matthew.
- Em…, kto to Matthew?- Spytałam całkiem skołowana.
- Ten chłopak, na, którego wpadłaś dziś rano- Rzucił Ichizo. A więc ma na imię Matthew? Mat? A więc wiem już, kogo szukać i komu wygarnąć, że jest debilem.
- Aha, Ichi mogę porwać na moment moją przyjaciółkę?- Odrzekłam łapiąc ja pod ramie. Zawiedziony kiwnął głowa, a my ruszyłyśmy w kierunku łazienki. Ciągnęłam ja pędem za sobą i gdy już byłyśmy w WC oparłam się o ścianę, a ona na umywalce.
- A teraz zdaj raport, co się stało, gdy walnęłam o zimę?- Skrzyżowałam ręce na piersi i spojrzałam na rozchichotaną Cort. Wstała z umywalki i zaczęła poprawiać błyszczyk przed lustrem.
- Em…, Mat podniósł cię pobiegł z tobą do pielęgniarki mówcą ze cię kocha i przeprasza- Wybychnęła śmiechem, ale mi Niechciała się śmiać, bo było to moje marzenie- A tak na serio powiedziała ze ikt nic nie widziała i kazał mi pobiec po pielęgniarkę, ale ona cie nie uniosła wie pomógł mi Ichizo. Tam spałaś i straciłaś jedna lekcje, potem wpadłaś na mnie i przerwałaś mi flirtowanie z tym ciachem. Nie zasypiaj w nocy. O-o nie, bo ma zemsta słodki będzie miała smak- Teraz to obie śmiałyśmy się. Kocham ja i jest moja powierniczką, nie wiem, co bym zrobiła bez niej w tej szkole. Pożyczyła mi szczotkę, bo w lustrze zobaczyłam swoje rozczochrane i skołtunione blond fale, nie fale ocean w trakcie sztormu z nalotem mew. Ona zmagał się z tyłem mojej głowy aa ja rozczesywałam przód i układałam grzywkę na bok, która uparcie wracała do góry.
Po trwającym pół przerwy zabiegu pobiegłyśmy do klas, ona na biologie ja na, mój koszmar nocny, aż boje się nawet pomyśleć, HISZPAŃSKI! Pomimo tego ze jestem pół hiszpanka nie mam go wekowi, tylko raczej w biodrach i biuście. I z tego się cieszę mam figurę prawdziwej latynoski, ale włosy, jasna karnacje i rysy twarzy po przodkach mamy, a szczególnie moje sarnie oczy. Oczy sarenki takie jak ma mama tyle ze ona ma piękne błękitno- fioletowa ja za to bagno toksycznej zielonej mazi. I jak mi teraz ktoś powie ze tonie w moich oczach? Chyba popełnia samobójstwo.
Gdy otworzyłam drzwi klasy rozglądnęłam się i zobaczyłam Mata siedzącego w ławce przy ścianie. Stolik obok był wolny i pewnie mnie tam usadzą, lecz pewnie nic go to nie ruszy bo przednim siedzą dwie cycate brunetki i ciągle do niego zagadują.
Proszę czekać...
